کشف مناطق بکر آسیا

یک جایگزین تماشایی دیگر به جای طی کردن مسیر دشوار و رسیدن به کمپ رشته کوه اورست (Everest Base Camp)، انتخاب قله گوکیو ری (با ارتفاع 17756 پایی) و رسیدن به آن از طریق آب های فیروزه ای دریاچه های گوکیو می باشد. هر یک از شش دریاچه گوکیو توسط آب هایی که از یخچال طبیعی نوزامپا (Ngozumpa Glacier) سرازیر می شود تامین می شوند، سپس در زمینی به طول 10 کیلومتر به هم متصل می شوند تا در نهایت مرتفع ترین دریاچه جهان که از تازه ترین آب های ممکن تامین شده را تشکیل می دهند. در صورت مساعد بودن اوضاع جوی، قله کوه گوکیو ری ارائه کننده نمایی از کوه های بلند قامت رشته کوه هیمالیا از جمله لوتسه (Lhotse)، نوپتسه (Nuptse)، ماکالو (Makalu)، اویو چو (Cho Oyu) و گیاچونگ کانگ (Gyachung Kang) می باشد. مناظر پر زرق و برق رشته کوه اورست فقط قسمتی از زیبایی هایی است که در حین عبور از این مسیر دشوار می توان دید. این چشم انداز چیزی است که می توان بدون نیاز به قبول زحمت استفاده از زیرساخت های بسیار محدود موجود در کمپ رشته کوه اورست به آن رسید.

این تپه های مخروطی شکل در فصل بارانی، بیشتر سبز رنگ هستند تا اینکه شباهتی به شکلات داشته باشند، اما به محض توقف پیدا کردن بارش ها، تپه های شکلاتی دقیقاً قهوه ای رنگ می شوند. در سرزمینی که متشکل از 1776 تپه بیرون زده از سطح زمین تشکیل شده، جزیره بُهُل رقم خورده است و یکی از بناهای تاریخی در شاخه زمین شناسی کشور فیلیپین به حساب می آید. زمین شناسان معتقدند که تخته سنگ های کارسِت این جزیره به شکلی متحد دچار فرسایش شده اند و تصویر منحصر به فرد تپه های کنونی را رقم زده اند. حالا اینجا منظره ای می باشد که با گونه های گیاهی مختلفی پوشیده شده است. چند مورد از افسانه های محلی دیگر هم در مورد اینجا وجود دارد که توضیحات رنگارنگ تر دیگری را بیان می کند. در میان همه یکی به داستان دو غول اشاره می کند که با یکدیگر به جنگ پرداخته اند، آنها به قدری به سمت همدیگر سنگ و شن پرتاب کرده اند که نهایتاً خسته شده و دست از نبرد کشیده اند. شاید تا از خواب بیدار شده اند از آنجا رفته اند؟ لابد همین شد که اینجا به شکل تپه های شکلاتی در آمده است.

نحوه رسیدن به اینجا: گردشگران می توانند از سمت شهر تاگبیلاران (Tagbilaran) که پایتخت جزیره بُهُل می باشد، در یکی از تورهایی که به طرف تپه ها می رود شرکت کنند. یا اینکه خودشان دست به کار بشوند و با اتوبوس سوار شدن به استان کارمِن (Carmen) رفته و سپس با یک پیاده روی از سمت جاده اصلی خود را به آن برسانند.