عه‌مباركردنی گه‌نم له‌ میسری كۆندا

شوێنەوار ناسان دەڵێن: فیرعەونەكان بایەخێكی زۆریان بەعەمباركردنی دانەوێڵە دەداو ،لەبواری چۆنیەتی عەمباركردنی دانەوێڵە وبەروبوومدا خاوەن زانستێكی پێشكەوتووبوون،یەكێكیش بوو لەنهێنی بەهێزیی دەوڵەتەكەیان،قورئانی پیرۆزیش لە سورەتی (یوسف)دا ئاماژە بەو ڕاستییە مێژوییە دەكات،كاتێك یوسف پێعەمبەر (سەلامی خوای لێبێت) ئامۆژگاری پاشادەكات بەهەڵگرتنی گەنمەكە بۆماوەی حەوتساڵ لەگوڵەكەیدا ،وەك چارەسەرێك بۆ ئەو وشكەساڵیەی كە ڕووبەڕوی میسر دەبێتەوە ،لەمبارەیە وە لێكۆڵینەوە زاستییەكانی سەردەم ئەوە دووپات دەكەنەوە كەمیسر پێش (5000) ساڵ ڕووبەڕووی وشكەساڵی بووەتەوە،لەقورئانی پیرۆزیشدا هاتوو( قَالَ تَزْرَعُونَ سَبْعَ سِنِينَ دَأَبًا فَمَا حَصَدتُّمْ فَذَرُوهُ فِي سُنبُلِهِ إِلَّا قَلِيلًا مِّمَّا تَأْكُلُونَ)(47 یوسف)  ئەم دەقەش شایەتیه بۆ ئیعجازی قورئان و دەیسەلیمێنێت كەقورئان پەڕاوی خودایە